Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa 50 mg 1 raz na dobę, dawka podtrzymująca 50–100 mg 1 raz na dobę. Pełne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 3.–6. tygodni leczenia. Preparat można stosować równolegle z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z hydrochlorotiazydem (lek moczopędny).
Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży: dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży 6.–16. roku życia są ograniczone. W każdym przypadku indywidualnie lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie. U dzieci o masie ciała 20–50 kg, które potrafią połykać tabletki, zalecana dawka wynosi 25 mg 1 raz na dobę; jeżeli masa ciała jest większa niż 50 kg zalecana dawka wynosi 50 mg 1 raz na dobę. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 6. roku życia. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci, u których szybkość przesączania kłębuszkowego jest mniejsza niż 30 ml/min/1,73 m2 ani u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby.
Choroby nerek u chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę typu 2 z białkomoczem: dawka początkowa 50 mg 1 raz na dobę. Następnie, w razie potrzeby, po około 4 tygodniach, lekarz może zwiększyć dawkę do 100 mg 1 raz na dobę. Preparat można stosować równolegle z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. leki moczopędne, blokery kanału wapniowego, alfa– lub beta–blokery, leki działające na ośrodkowy układ nerwowy) a także z lekami przeciwcukrzycowymi (insulina, pochodne sulfonylomocznika, glitazony, inhibitory glukozydazy).
Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 12,5 mg 1 raz na dobę a leczenie może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarskim; następnie lekarz w odstępach tygodniowych będzie podwajał dawkę, aż do zwykle stosowanej dawki podtrzymującej, która wynosi 50 mg 1 raz na dobę.
Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u chorych z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca: dawka początkowa 50 mg 1 raz na dobę. Następnie lekarz może zwiększyć dawkę do 100 mg 1 raz na dobę lub włączyć do leczenia lek moczopędny (hydrochlorotiazyd).
U chorych ze zmniejszoną objętością krwi krążącej (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) lekarz może zalecić zmniejszenie dawki początkowej do 25 mg 1 raz na dobę.